Klassieke Chinese landschapschilders en – dichters verbeelden landschap in een toestand van transitie. Ze benaderen landschap niet als ‘iets’ wat is, als een op zichzelf staand ‘object’ dat voor je ligt of waarover je kunt uitkijken, maar als een verschijnsel dat zich onophoudelijk beweegt tussen er is (vorm) en er is niet (leegte). Het aanwezige en afwezige veronderstellen elkaar.
In dit seminar leer je hoe je vanuit een taoïstisch perspectief naar landschap kunt kijken en wat deze zienswijze betekent voor het verbeelden van landschap in (schilder)kunst en poëzie. Je maakt kennis met een aantal ideeën uit de klassieke Chinese kunstfilosofie en we lezen gedichten uit de klassieke Chinese landschapspoëzie. Maar vooral gaan we samen het Toscaanse landschap in om zelf landschapsgedichten te leren schrijven.
Programma Han Leeferink – Het grote landschap heeft geen grenzen (download)
