Wat wij als ‘water’ aanduiden, wordt in de Dakota-native Americans gemeenschap omschreven als ‘voicing the living relationship between you and me and all things’ (Tiokasin Ghosthorse).
We komen uit water, we zijn water en water verbindt ons. Zo verbinden zeeën werelden. Ze getuigen ook van de verschikkingen van de transatlantische handel en de ecologische staat van welzijn. Als alternatief voor het eurocentrisch denken, stel ik een ‘marecentrisch’ denken voor en leg verbindingen tussen stromingen uit Latijns-Amerikaanse-, Afrikaanse- en Europese filosofie. Ik bespreek wat dat voor ons denken betekent en welke verhalen nu verbindend kunnen werken tussen deze werelden, de mens en de anders dan menselijke natuur. We gaan op zoek naar een stromende taal, hoe we meer fluïde kunnen denken en wat het betekent om ‘een lichaam van water’ te zijn.
Hiervoor behandel ik o.a. werk uit interculturele filosofie (Heinz Kimmerle), Ubuntu (Mogobe Ramose, ZA), ecofeminisme (Astrida Neimanis), Frantz Fanon (1925 – 1961) en van de Franse filosoof Germaine de Stael (1766 -1817). Ik deel werk uit mijn eigen boek en filosofisch onderzoek, waarin ik ben gevoed door dialogen met kunstenaars, yoga en meditatie en een wekelijkse duik in zee.
Dag 1: Verlichting: Van westerse ‘verlichting’ naar Afrika als basis voor de moderne wereld
Dag 2: Ver-anderen: Intercultureel denken vanuit ‘het tussen’ en de beweging van dialoog
Dag 3: Verzet: Hoe de geschiedenis doorwerkt en de mogelijkheden voor verzet
Dag 4: Verbinden: van eurocentrisch naar marecentrisch denken
Dag 5: Verbeelden, een nieuwe taal en toepassing in de praktijk
Programma Renate Schepen – Interculturele filosofie – Transatlantisch denken (download)
